Navigation Menu+

Objawy, przyczyny i leczenie dysleksji

Posted on lut 12, 2017 by in dzieci, edukacja, problemy |

Dysleksja jest schorzeniem coraz częściej diagnozowanym u polskiej młodzieży. Na czym polega ta choroba i czy dyslektykom można jakoś pomóc?

Objawy
Jako dysleksję określa się zaburzenia w płynnym czytaniu i poprawnym pisaniu występujące u uczniów, którym przeciętny lub wysoki iloraz inteligencji pozwala na przyswojenie reguł gramatycznych. Dziecko, mimo wiedzy z zakresu poprawności językowej, robi błędy ortograficzne, myli literki – np. pisze ‘d’ zamiast ‘b’, przestawia głoski w wyrazach, przekręca słowa, a przy tym jego pismo jest nieczytelne i nieestetyczne. Zdarza się, że mały dyslektyk litery w wyrazie stawia od strony prawej do lewej albo niepoprawnie zapisuje przedrostki i przyimki. Co ciekawe, to schorzenie cztery razy częściej dotyka chłopców niż dziewczynki.

Przyczyny
Przypuszcza się, że trudności w pisaniu spowodowane są innym, niż u zdrowych dzieci, rozkładem aktywności części mózgu podczas wykonywania prostych zadań językowych. Dysleksję powoduje zaburzenie podstawowych funkcji poznawczych, czyli percepcji wzrokowej – dziecko widzi, ale nie dostrzega – oraz percepcji fonologicznej – dziecko słyszy, ale „nie dociera do niego”, co usłyszało.

Terapia
Dla zminimalizowania skutków choroby ważna jest jej wczesna diagnoza, najlepiej jeszcze w wieku przedszkolnym. Wówczas dziecko kierowane jest na dodatkowe zajęcia korekcyjno-kompensacyjne. Ważne jest również, by dyslektyk systematycznie ćwiczył poprawną pisownię w domu, pod okiem rodziców. Choć to może być dla niego żmudne, dziecko powinno wyrobić sobie nawyk przywoływania reguł gramatycznych podczas zapisywania poszczególnych wyrazów. Pomaga również przepisywanie w poprawnym kształcie słowa, jakie choć raz zostało błędnie zapisane. Pomaga to dziecku utrwalić w pamięci poprawną formę.

Dysleksja może przysparzać dziecku wielu kłopotów podczas nauki w szkole oraz w dorosłym życiu. Dzięki rosnącej wiedzy na temat tego schorzenia coraz częściej rodzicom i pedagogom udaje się minimalizować jego negatywny wpływ na życie dziecka.